|
Post by raveneyes on Aug 1, 2008 15:40:45 GMT 8
Señorito 15: CalebHindi tiyanak ang umiiyak na paslit sa ibabaw ng mesa ni Dalisay. Tunay na sanggol na lalaki iyon na iniwan sa kanya ng kapus-palad na ina nito. Napuno ng ligaya ang buhay niya na tigib ng lungkot at pag-iisa. Pero may umeksenang asungot. Si Caleb. Ito raw ang ama ng bata at binabawi nito iyon sa kanya. Ah, kailangang patunayan muna nito ang sinasabi. Willing naman itong iprisinta sa kanya ang mga katibayan na hinihingi niya. Pero habang inaasikaso iyon, sa bahay na rin daw muna niya titira ito para matiyak nitong hindi mawawala sa paningin nito ang anak. Pumayag siya dahil wala siyang choice. Ang kaso, hindi pala mainam kapag guwapo ang housemate. Delikado.
|
|
|
Post by koockai_jha on May 19, 2009 18:46:22 GMT 8
i thought this would be an ordinary story.. but it turned out to be such a cute cute story... fast-paced but still sweet. hahaha i agree with martha cecilla, she said si rose tan lang ang nakakagawa na maging funny ang mga daily life dialogues..
|
|